De monumentale gebrandschilderde ramen van de H. Nicolaaskerk zijn een gift geweest van enkele parochianen. Wie waren deze schenkers? Dankzij het parochiearchief en aanvullend onderzoek, onder meer in het gemeentearchief van Amsterdam, kunnen enkele schenkers nader worden belicht.

Een select gezelschap
Toen de nieuwbouw van de H. Nicolaaskerk omstreeks 1905 was voltooid, werd het tijd om werk te maken van de ramen. Dat deze operatie ruim tien jaar in beslag nam, maakt duidelijk dat het een kostbare aangelegenheid was. In het parochiejournaal staan in sierlijk handschrift, onder de kop "Weldoeners", de volgende namen genoteerd:

• Dhr. en mevr. Sutorius: de ramen Golgotha, Moeder Gods en St. Joseph. elk fl. 1050,--
• Mej. Van de Braak-Meijer: raam van Driekoningen.
• Enigen uit de gemeente bij het 40-jarig priesterfeest van pastoor Kok: raam van Paschen.
• Bij het 50-jarig priesterfeest: raam van Pinksteren.
• Mevr. Schölvinck: raam van de Annunciatie.

Verder staat nog genoteerd: "febr. 1917: legaat mevrouw Sutorius-Smits: fl. 1000,--".

Er was destijds geen ingewikkeld traject van fondsenwerving of intensieve inzamelingsacties, maar een paar financiële 'klappers', waarmee de financiering rond kwam.

De waarde van het geld ten tijde van de schenkingen
Een bedrag van fl. 1050,-- voor een compleet gebrandschilderd raam uit een gerenommeerd atelier lijkt misschien niet zoveel, maar dan vergist men zich. Een onderwijzeres kreeg in die tijd een salaris van ongeveer fl. 600,-- per jaar. Eén raam kostte dus bijna twee jaarsalarissen van een leerkracht.
De drie particulieren, die niet minder dan vijf van de zeven ramen voor hun rekening hebben genomen, hebben dus diep in de buidel getast. Het echtpaar Sutorius spant de kroon met drie ramen en nog een legaat; bij elkaar ruim fl. 4000,--.



Lees ook het boekje dat pastoor Kolkman heeft geschreven over de ramen (in pdf, ruim 10 Mb).

Terug naar archief restauratie