De gemeenschap brengt ons tot slot het vierde deel: Paulus en de kerk.

Het eerste contact van Paulus met de persoon van Jezus kwam tot stand door het getuigenis van de christen-gemeente van Jeruzalem. Een stormachtig contact. Na zijn kennismaking werd hij direct een van hun vervolgers: Ik heb Gods kerk vervolgd (1 Kor. 15, 9; Gal. 1, 13; Fil. 3, 6) zal hij meerdere keren schrijven.
De geschiedenis laat zien, dat men normaliter tot Jezus komt door de Kerk!
Dat is ook bij Paulus zo. Hij ontmoet eerst de Kerk en dan Jezus. Die eerste ontmoeting leidt niet tot navolgen maar tot afwijzen.
Bij Paulus werd het navolgen pas mogelijk door een rechtstreeks ingrijpen van Jezus, die zich met zijn Kerk identificeert. Toen Paulus op weg naar Damascus door Christus gegrepen werd, gaf Die hem te verstaan dat zijn vervolging van de Kerk neerkwam op vervolging van de Heer: Saul, Saul waarom vervolgt gij Mij? (Hand. 9, 4)

Paulus bekeerde zich tegelijk tot Christus en zijn Kerk.

En vanaf dat moment draagt hij zorg voor de Kerk. Na aanvankelijke terugtrekking om de Heer beter te leren kennen, wordt hij de apostel van de heidenen. Hij sticht, waar hij ook maar komt, gemeenschappen en draagt zorg voor hen. Denk echter niet dat dit alles makkelijk was. Immers, bekend als vervolger werd hij verkondiger. En niet iedereen vond dat vanzelfsprekend. Hij zaaide en zaaide, schreef brieven ter bemoediging of ter rechtzetting van scheefgroei, zoals aan de Kerk van Galatië die zich naar een ander evangelie toewendde. (Gal. 1, 6) Hij moest vluchten in een mand over de stadsmuur, hij werd gegeseld, gestenigd om het geloof in Jezus, maar hij hield door de genade van God stand in al zijn beproevingen.

Paulus heeft een duidelijke leer over de Kerk. In meerdere brieven schrijft hij over de Kerk als Lichaam van Christus (1 Kor. 12, 12-27; Ef. 4, 12; 5, 30; Kol. 1, 24)

De diepste oorsprong van deze aanduiding van de Kerk vinden wij in het Sacrament van het Lichaam van Christus. Zo zegt Paulus: Omdat het brood één is, vormen wij allen tezamen één lichaam (1 Kor. 10, 17) In de eucharistie geeft Jezus ons zijn Lichaam en maakt Hij ons tot zijn Lichaam (Gal. 3, 28)

Paus Benedictus schrijft dat dit 'de oorsprong van de grootsheid en adel van de Kerk is en betekent voor allen die tot de Kerk behoren, dat zij ledematen zijn van Christus en de uitbreiding van zijn persoonlijke tegenwoordigheid in de wereld."
Hieruit vloeit onze plicht voort werkelijk in overeenstemming met Christus te leven en kunnen we nu zeker zeggen: "Hij die gelooft is nooit alleen."
Allen hebben we daartoe charisma's ontvangen die allen terug te voeren zijn op de bron; de Geest van de Vader en de Zoon. Paulus zegt: Ieder van ons wordt de openbaring van de Geest meegedeeld tot welzijn van allen (1 Kor. 12, 7). Belangrijk is dat alle charisma's samenwerken tot opbouw van de gemeenschap en niet oorzaak worden van tweedracht. Paulus stelt daarom de vraag: Is Christus dan in stukken verdeeld? (1 Kor. 1, 13)

Hij leert ons de noodzaak de eenheid van de Geest te behouden door de band van de vrede; één lichaam en één Geest, zoals gij ook geroepen zijt tot een en dezelfde hoop (Ef. 4, 3-4)
En de H. Geest werkt nog steeds, ook in onze tijd, en Paulus vermaant: Blus de Geest niet uit (1 Tess. 5, 19). Zorg dat alles dient tot opbouw van uw gemeente (1 Kor. 14, 26), opdat de Naam van Jezus Christus, van onze Heer, overal wordt aangeroepen (1 Kor. 1, 2).

Paulus maakte vier reizen om zijn Heer aan de heidenen te verkondigen. De laatste reis leidde hem naar Rome. Hier werd hij onder Nero door het zwaard vermoord. Hij werd onthoofd en begraven. Op de plaats van zijn graf staat de Sint Paulus buiten de Muren, welks kerkwijding wij vieren op 18 november.

Paulus; hij is de patroonheilige van de schrijvers, de Katholieke Actie, de journalisten, de krantenredacties, de musici, de missiebisschoppen, de theologen, de zielezorgers, de personen werkzaam in de public relations, de zadelmakers en de zeilmakers. Hij wordt aangeroepen tegen (gif)slangen en slangenbeten, oogpijnen, angst, krampen en onweer, en voor regen en vruchtbare akkers.

Ik denk dat we hem voor veel mogen aanroepen maar dat de boodschap die hij heeft willen uitdragen de belangrijkste is: Jezus Christus, gestorven aan het kruis voor onze zonden, is verrezen. Hij is de levende Heer! Alleen door Hem zullen we gered worden.