De Heer is mijn herder, niets kom ik tekort.
Hij gaat mij voor naar velden vol dicht
levend groen waar het heerlijk weiden is.
Dankbaar staat Hij achter mij als ik drink
van bronhelder water dat mijn heetste dorst verslaat.

Hij wijst mij het veiligste pad
en zegt: Dit is mijn naam.
Wordt het toch steil en glad
dan is Hij mijn stok.
Ben ik terug in het dal waar alles grauw is
en kaal, de dood zelf,
dan staat Hij naast mij en zegt:
Wees niet bang, hier is mijn hand.
Sluiten mijn vijanden verwoed mij in
om mij uit te hongeren,
voor hun ogen geeft Hij mij voedsel in overvloed.

Zorgzaam zalft Hij de brandende wond
van mijn hoofd met zachte olie;
Hij geeft mij een beker te drinken
vol veerkracht en levensmoed.

Zijn heil, zijn stille goedheid
blijven mij mijn hele leven volgen,
Hij is mijn huis dat nooit wordt weggebroken
en waar ik vrij ben en gelukkig mag wonen
tot in lengte van dagen, altijd.


Terug