Op de uitkijk staat Hij, turend,
onze Vader, of wij komen
ongeduldig alle uren
ons verwachtend in zijn dromen,
wetend hoe het met ons is,
in het land van droefenis.

Alle dag staat Hij te hopen
om ons toe te snellen buiten
als wij komen aangelopen,
om ons in zijn arm te sluiten
en te leiden naar zijn huis
en te zeggen welkom thuis.

Om ons veilig met zijn warme
vaderzorgen te omgeven,
kinderen van zijn erbarmen,
lieve doden die herleven,
weergekeerd uit ramp en rouw,
teruggevonden door zijn trouw.


Terug