Informatie
Toen ik een klein meisje was, ging ik vaak bij mijn oma logeren – leuk, samen dingen doen!
Maar mijn oma moest ook wel elke dag in de middag rusten, en dan was ik even alleen. Ik moest mij zelf vermaken. Speelgoed was er niet, dus wat ga je doen? Een kastje met allemaal spullen bood uitkomst: potloden, balpennen, paperclipjes, een gummetje, plakband, een schaar, alledaagse dingen.
En ineens... was een potlood geen potlood meer, maar een vliegtuig. En het plakband werd een auto. Er waren prinsessen en indianen, 'vadertje en moedertje', een heks, draken en wilde dieren. In deze stille uren in de middag kwam er een hele wereld tot leven – op en onder de salontafel van mijn oma.
Deze kerststal gaat over fantasie, over de kracht van verbeelding. Over iets kunnen zien wat er niet lijkt te zijn. Over kind zijn, ook al ben je volwassen.
In onze wereld van overvloed en consumptie is onze fantasie een beetje op de achtergrond geraakt. Maar als je goed kijkt, ben je weer een kind. Zie je?
Familie Van de Beek-Keller
