Toch
Er staat in onze wereldschreiend één jammerkreet:
sterven sterven sterven
verstomd door pijn en leed.
Maar..wie in onze Heiland
zich toch geborgen weet,
die steunt op Gods beloften
hoort ook de echo slaan:
erven erven erven!
bedenkt waarheen te gaan.
Diens tranen zijn niets droger
zijn put niet minder diep
maar in de hand des Heren
die ons tot léven riep.
Terug